19 sierpnia 1906 r. w Oświęcimiu odbył się zlot okręgu VI (śląskiego) Związku Sokołów Polskich w Państwie Niemieckim. Było to wydarzenie o szczególnym znaczeniu dla rodzących się w tym czasie w Zagłębiu Dąbrowskim oraz innych częściach Królestwa Polskiego struktur Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” — organizacji tradycyjnie ciążącej ku prawej stronie ówczesnej sceny politycznej. Niebagatelny wpływ na ten proces miała klęska Rosji w wojnie z Japonią i wywołane tym faktem wydarzenia rewolucji 1905 r. i co z tego wynika, osłabienie struktur państwowych Cesarstwa Rosyjskiego skutkujące czasową uległością zaborcy wobec społeczeństwa polskiego. Celami ruchu sokolego  było wychowanie patriotyczne w duchu narodowym i katolickim oraz dbanie o tężyznę fizyczną pokoleń Polaków w oczekiwaniu na upragniony moment stanięcia do walki z bronią w ręku o wolność Ojczyzny. Prekursorem zaszczepienia idei sokolej w regionie o bardzo specyficznej strukturze społecznej, charakteryzującej się znacznym udziałem tzw. klasy robotniczej, był wybitny syn tej ziemi, dąbrowianin Kazimierz Srokowski (ur. 4 marca 1864 r., zm. 22 maja 1924 r.)1. Działo się to niejako wbrew kształtującemu się wówczas stereotypowi tego regionu jako matecznika ruchów lewicowych i zwanego z tej przyczyny Czerwonym Zagłębiem.  To właśnie z inicjatywy Srokowskiego 24 grudnia 1905 r. powstało pierwsze gniazdo w Dąbrowie (obecnie Dąbrowa Górnicza). W ślad za tą inicjatywą powołano do życia gniazdo Sosnowiec, a nieco później m.in. gniazda: Będ...